Edycja 2024 – short lista
Do tegorocznej edycji nadesłano ponad 300 prac, z których do ścisłego finału weszło 21 prac:

O zmrużeniu księżyca
Praca inspirowana festiwalami świateł organizowanymi w Japonii, które nie tylko są nośnikiem niesamowitej wizualnej uczty, ale również symbolem nadziei.

Traveler
Samotny podróżnik trafia na świątynię skrytą głęboko w lesie. Traveler to praca inspirowana japońskimi drzeworytami i filmami studia Ghibli.

Odejście mistrza
Praca została namalowana akrylami i piórem – oczywiście, zostały użyte narzędzia cyfrowe. Prezentuje ona zmagania mistrza, strażnika tradycji, z niebezpieczeństwem, zagrażającym temu, co dla niego ważne. Z kłębów dymu wyłania się złowroga postać. Ogień wydaje się śmiać ze staruszka. Czy nie lepiej dla niego byłoby porzucić stary zwój?

Nadzieja
Symbol technologii jakim jest Robot typu Gundam, który trzyma na swojej dłoni trzy pijące herbatę (nawiązujące do trzech ikonicznych postaci z Anime -> Akira, Sailor Moon, Ghost in The Shell. )-> Robot: technologia która nas „trzyma”, daje oparcie, ale może nas też zgnieść-> Akira: symbol buntu i umiejętności odnajdywania się w świecie przyszłości-> Sailor Moon: symbol szeroko pojętej magii, zmienności i zakrycia z nutką tajemniczości-> Ghost in The Shell: symbol, że w technicznym życiu liczy się serce i człowieczeństwo-> Herbatka – bo dobra herbatka Japońska nie jest zła 🙂

Równowaga
Obraz kontrastów Japonii i równowagi między nimi. Pociągi, kable, sygnalizacja świetlna symbolizują nowoczesną Japonię wynalazków i technologii. Postać ćwiczy spokój i równowagę – nawiązuje do tradycji, kultury spokoju, medytacji i zen. Poza to też symbol japońskiej kultury sztuk walki. To ktoś między mniszką/kapłanką spokoju i tradycji, a ninja technologii. Buty symbolizują tradycję (podobne do butów gejsz, na koturnie), a kolorowe włosy – nowoczesność i eksperyment. Forma pociągów jest hołdem dla natury (pociągi przypominają stworzenia związane z żywiołem wody, lecące płynnie nad miastem), ale też japońskiego folkloru – są ożywione, organiczne, niczym baśniowe stworzenia -wodne duszki.

Oishii
Grafika idealna dla wszystkich fanów japońskiej kuchni, a zwłaszcza ramenu. 🙂

Ukiyo-e
Obrazy przemijającego świata i przemijającego życia. Świata po człowieku i życia po śmierci. Hiroszima – narodowa trauma, globalna tragedia, przypomnienie – już dziś na pocztówce z przyszłości.

Tokio 2050, niekoloryzowane
Samuel Bera
Moment z życia starszego pilota mecha odpoczywającego po ciężkim dniu pracy. Mech należy do Tokijskiego Biura zarządzania środowiskiem i służy do oczyszczania ulic, skonstruowany jest do cichej pracy w nocy i emituje zbyt wiele światła widzialnego dla ludzkiego oka żeby nie przeszkadzać śpiącym mieszkańcom. Do pracy dołączona jest instrukcja wsiadania do mecha (obsługa mecha przez osoby nieuprawnione jest całkowicie zabroniona).

Uczta
Jedzenie to nie tylko smak. Zapachy, kolory i dzielenie radości ze wspólnego ucztowania są ważne także w Japonii.

#Bushidō
Plakat ukazuje dwa oblicza kultury Japonii: tradycyjne, reprezentowane przez postać w zbroi samurajskiej oraz współczesne, symbolizowane przez robota pokrytego reklamami. Ten kontrast ma obrazować redefinicję wartości w obliczu postępu, gdzie zmieniające się środowisko sprawia, że ludzie starają się przemyśleć i dostosować swoje postrzeganie świata do nowej rzeczywistości. Tytuł pracy „#Bushido” stanowi ironiczne odniesienie do samurajskiego kodeksu moralnego, zestawionego z hashtagiem symbolizującym współczesne media społecznościowe. To hasło staje się esencją przekazu pracy, ukazując kontrast między tradycją a nowoczesnością.

Hanami
Praca „Hanami” jest przedstawieniem klasycznych symboli Japonii: różowej, rozkwitającej na wiosnę sakury oraz ukrytych w niej żurawi z origami, połączonych ze sobą w formie bukietu. Wazon jest kombinacją fragmentów charakterystycznej szesnasto- i siedemnastowiecznej Japońskiej porcelany z pradziejową ceramiką okresu Jomon (XII-X w. p.n.e.), które dzięki złotemu łączeniu (jap. Kintsugi – technika naprawiania potłuczonej ceramiki) tworzą pełne naczynie. Tytuł pracy pochodzi od japońskiego słowa „hanami”, które oznacza „oglądanie kwiatów”. Zwyczaj Hanami, czyli podziwianie urody kwitnących drzew owocowych jest kilkusetletnią japońską tradycją.

Umami Dragon
Praca wykonana w technice grafiki wektorowej. Inspirację dla projektu stanowiła między innymi stylistyka japońskich drzeworytów i charakterystyczna dla części z nich konturowość. Formalnie starałem się również czerpać ze specyfiki przedstawień smoków i demonów występujących w ikonografii japońskiej. Całość natomiast zwieńcza nieukrywana sympatia do japońskiej kuchni, tworząc specyficzny i mam nadzieję, że również intrygujący miszmasz.

Miko at work
Grafikę wykonałam na tablecie. Moją główną inspiracją była dla mnie moja przyjaciółka z Japonii z którą poznałam się 6 lat temu. Pracuje ona w świątyni Shintō jako Miko i często dostawałam od niej piękne zdjęcia w charakterystycznym ubiorze. Jestem bardzo wdzięczna za tak ciekawą znajomość i grafika ta jest też formą prezentu ode mnie dla niej :))

Yokozuna
Do wykonania pracy zainspirowało mnie sumo a konkretnie zaintrygowała mnie postać samego sędziego sumo. Sumo jest najstarszym sportem w Japonii i liczy sobie ponad 2000 lat. Dawniej sędzia w przypadku podjęcia złej decyzji popełniał seppuku. W tej chwili podczas pojedynków mają miecz ale jest on tylko symbolem dawnych zwyczajów. W mojej pracy chciałam zawrzeć różne elementy związane z symboliką Japonii ale stworzyć coś na zasadzie surrealistycznej syntezy obrazującej twarz zawodnika sumo.

Obraz płynącego świata
Adrianna Jarzębowska-Zielińska
Starałam się zawrzeć wszystkie swoje skojarzenia z japońską estetyką i kulturą na jednej grafice, przedstawiającej scenki rodzajowe z późnego popołudnia w japońskiej restauracji. Mamy więc górę Fuji w tle, prostotę, celebrację posiłku, elegancję, lampiony, kulturę pracy, romans, symboliczny widok rozwiniętego miasta, technologię i Akitę inu.

Cztery Czaple
Praca inspirowana japońskimi kitsune – duchami lisów wabiącymi i zjadającymi ludzi. Pomyślałam o wykonaniu pracy która wykorzystywałaby podobny motyw, ale skupiony na czapli, w Japonii będącej symbolem czystości i długowieczności. Dziewczyna na środku jest również duchem czapli w swojej ludzkiej formie, stąd tytuł „Cztery czaple”.

Hikigaeru
Ania Kozłowska
W górskich krajobrazach Japonii, w oddalonych i ustronnych zakamarkach, zamieszkuje stary, leniwy ale bogaty w wiedzę ropuch. Opowiada on napotkanym rybakom odwiedzającym jego ulubione wody historie związane z potężnym wojownikiem, który kiedyś zamieszkiwał te okolice. Legenda głosi, że w tragicznych okolicznościach wojownik zamienił się w kamień, stając się częścią górzystego krajobrazu. Od tamtej pory strzeże on tych ziem jako wieczny strażnik, nieustannie czuwając. Ta opowieść symbolizuje głębokie związki człowieka z przyrodą oraz wieczny cykl życia i śmierci. Mimo upływu czasu, mit o wojowniku-kamieniu pozostaje żywy, przypominając o tajemnicach i niezbadanych zakątkach magicznego świata.

Widok na Tokio
Widok na Tokio- uchwycenie charakterystycznego widoku na wielkomiejską zabudowę Tokio w kontraście z naturalnym ukształtowaniem terenu, górskim krajobrazem i dominującą w pejzażu górą Fuji. Kontrasty w zestawieniu natury i kultury dopełniają wszechobecne drzewa wiśni, zmieniające klimat miasta.
LINK

Festiwal
Martyna Waloch
Praca przedstawia japoński festiwal z lotu ptaka, głównymi elementami są lampiony.

Hannya
Inspiracją do powstania ilustracji była maska Hannya, symbolizująca zazdrosną kobietę, która przez upokorzenie, złość, rozpacz, bezsilność i inne trudne emocje przemienia się w demona. Pozostałą część pracy pozostawiam bez opisu z nadzieją, że gesty i kształty przedstawione w pracy podsuną skojarzenia i otworzą pole do interpretacji dla odbiorcy. 🙂

Zainspirowana Japonią
Pierwszą ideą mojej pracy było znalezienia łącznika dla dwóch kultur – Japońskiej oraz Polskiej. Postawiłam również na zabawę elementami, skojarzeniami, kolorem oraz detalem. Na starcie pracy zastanawiałam się, w jaki sposób mogę połączyć te dwa odmienne światy? Wybrałam tancerkę zespołu ludowego Mazowsze, której spódnica – w trakcie obrotu – tworzy imponujący okrąg. Stroje artystek są zwykle bogato zdobione w różne wzory i kolory. Postanowiłam podejść do spódnicy jako do „płótna”, na którym mogę pokazać wzory kojarzące się z Japonią. Nie bez powodu sukienka jest czerwono-bordowego koloru – z oddali można zdekodować ten element jako nawiązanie do flagi Japońskiej. Aby lepiej zapoznać się z oryginalną Japońską sztuką, sama przeszłam swoją drogę inspirowania się Japonią – wybrałam się na wystawę Utagawy Hiroshigiego – najbardziej nam znanego ze „Stu Widoków Edo” (dawne określenie Tokio). Przeanalizowałam teksturę i detale jego odbitek drzeworytów. Od razu zwróciłam uwagę na obramowania prac, fakturę drewna, niedoskonałości związane z techniką ale i kolorystykę, przejścia tonalne. W mojej pracy i inspiracji, częściowo oddaję hołd twórcy widoków Edo, jednak użyłam w tym celu współczesnych barw, techniki i zabiegów. Eklektyczny zbiór elementów tworzy połączenie przeszłości z teraźniejszością. Nawiązuję do odważnego podejścia oraz koloru w projektowaniu i ilustracji Japońskiej. Nawiązuję też do ekspresowo zachodzących zmian i rozwoju – stąd nie bałam się użyć dość wyrazistych i współczesnych kolorów. Było to dla mnie rozwijające wyzwanie ilustratorskie. Początkowo nie posiadałam tytułu dla tej pracy. Uważam, że sam akt powstawania polegał na zainspirowaniu się Japonią. Ilustracja jest wynikiem całego procesu. Nie tylko ja ale i zilustrowana tancerka została „Zainspirowana Japonią”, dlatego postanowiłam zachować nazwę podobną do nazwy konkursu.